Apokalipsa Heinricha von Hesler jest przekładem, tak zwaną rymowaną prozą, na język niemiecki Apokalipsy św. Jana, ostatniej księgi Nowego Testamentu. Jednak nie jest jej dosłownym i kompletnym tłumaczeniem. Heinrich von Hesler dokonał tłumaczenia, przeplatając go tekstami teologów średniowiecznych oraz swoimi komentarzami. Jego Apokalipsa jest wyposażona w tak zwaną melodykę, co czyniło ją szczególnie atrakcyjną przy odczytywaniu na głos.
Więcej o historii dzieła i orginału na naszym blogu.
Jest to jedyna na świecie kopia faksymilowa tego rękopisu. Wykonana została zgodnie z tradycyjnymi zasadami sztuki rękodzielniczej. Druk fotooffsetowy wykonany został na pergamenacie 170 g/cm2, dodatkowo wszystkie złote iluminacje wykonane zostały ręcznie. Karty pergaminowe zawierają charakterystyczne pęknięcia czy rozdarcia. Wynikają one z tego, iż pergamin – materiał cenny, a zatem i drogi – nawet lekko uszkodzony w trakcie wyprawiania albo mizdrowania (ścieniania) czy gładzenia, był skrzętnie oszczędzany. Te uszkodzenia były często zszywane, czyli po prostu zacerowane. W niektórych przypadkach owe cery były specjalnie zdobione. Dziś – po prawie siedmiu wiekach – tamte nici po prostu się wykruszyły. Gdzieniegdzie widać tylko ślady ukłuć igły. Natomiast pod wpływem wilgoci ów pergamin skurczył się i powstały otwory. W kopii te właśnie ubytki zostały skrupulatnie odtworzone.
W księdze brakuje dwunastu kart, najpewniej bogato iluminowanych. Już w XVII wieku – na skutek coraz szerszego dostępu do dzieła – zdarzały się kradzieże bogatych, a więc i cennych kart rękopiśmiennych. I w tym przypadku zabytek nie uniknął dewastacji. Do manuskryptu, w skrzynce będącej opakowaniem, dołączona jest oddzielna karta z egzemplarza Stuttgarckiego. Jej piękne całostronicowe zdobienia wskazują dodatkowo wartość sztuki malarskiej tamtego okresu. Wyobraźni odbiorcy można tylko polecić wartość i urok artystyczny pozostałych, wyrwanych kart. Ich pozostałości można także zauważyć w naszej kopii.
Osobnym zagadnieniem introligatorskim jest oprawa księgi. Wykorzystano – tak, jak w oryginale – dwie deski specjalnie stabilizowane, a także skórę bydlęcą wyprawioną surowo. Do tego odtworzono tłoki do zdobienia oprawy.
W ten sposób ślepo tłoczona skóra, wcześniej ręcznie wybarwiona, przenosi charakterystyczne formy graficzne dla opraw średniowiecznych. Również i zapięcia na księdze odtworzone zostały z pozostałości na oryginale. Są to dwa mosiężne odlewy tworzące tzw. zapinkę kołkową – rzadką, ale piękną w formie artystycznej, skutecznie chroniącą karty księgi. Odlewy zostały dodatkowo oksydowane i oczyszczone, uzyskując efekt postarzenia. Księga na koniec została opakowana w drewnianą szkatułę, wyściełaną surową tkaniną jutową – odpowiadającą charakterem wartościom średniowiecza i estetyce księgi.
Specyfikacja:
Wymiary: 23,5 x 32 cm
Liczba kart: 162
Papier: pergamenata 170 g/cm2
Oprawa: deski obciągnięte ślepo tłoczoną skórą, spięte dwiema mosiężnymi zapinkami
Opakowanie: drewniana skrzynka wyściełana tkaniną jutową; wymiar: 29 x 41 x 7,8 cm